Sercem objawień fatimskich jest sześć spotkań trojga dzieci: Łucji dos Santos, Hiacynty i Franciszka Marto z Matką Bożą w roku 1917.

Poprzedziło je „anielskie przygotowanie” – trzy spotkania dzieci z Aniołem Pokoju w roku 1916.
Objawienia fatimskie uzupełniły dwa objawienia „hiszpańskie”. Matka Boża ukazała się Siostrze Łucji w roku 1925 w klasztorze w Pantavedra i w roku 1927 w Tuy. W czasie tych objawień Maryja – zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią – wyjaśniła bliżej swoje życzenia.
1916 r. – Pierwsze objawienie się Anioła, który mówi o sobie, że jest Aniołem Pokoju. Anioł uczy małych wizjonerów modlitwy za tych, którzy nie wierzą i nie wielbią Boga. Tego samego roku Anioł zjawia się po raz drugi, by wezwać dzieci do składania ofiar ze swych codziennych cierpień i trudności. Kilka miesięcy później Anioł objawia się jeszcze raz. Uczy dzieci modlitwy uwielbienia Jezusa w Najświętszym Sakramencie i udziela im Komunii Świętej.
13 maja 1917 r. – Pierwsze objawienie się Matki Bożej. Maryja zapewnia, że przychodzi z nieba i poleca dzieciom odmawiać Różaniec, by wyprosić pokój dla świata.
13 czerwca 1917 r. – Drugie objawienie, w którym Matka Najświętsza ponawia prośbę o odmawianie Różańca i poleca dzieciom uczyć się czytać, gdyż chce się nimi posłużyć do rozpowszechniania nabożeństwa do Niepokalanego Serca.
13 lipca 1917 r. – Trzecie objawienie połączone z wizją piekła, ukazaniem roli nabożeństwa do Niepokalanego Serca i przedstawieniem dzieciom tajemniczej wizji, która pozostała ukryta do 2000 r. jako tzw. trzecia część tajemnicy fatimskiej.
13 sierpnia 1917 r. – Aresztowanie dzieci przez masońskiego administratora. Maryja daje zgromadzonym tłumom znak swego przybycia, ale się nie ukazuje.
19 sierpnia 1917 r. – Czwarte objawienie, w którym Matka Boża prosi o Różaniec i ofiary wynagradzające za grzeszników idących do piekła. Obiecuje uczynić w październiku wielki cud.
13 września 1917 r. – Piąte objawienie, w którym Maryja zapewnia, że Bóg jest zadowolony z modlitw i ofiar składanych przez dzieci.
13 października 1917 r. – Szóste objawienie, w którym Matka Najświętsza podaje swój tytuł: jest Matką Bożą Różańcową. Wzywa ludzi, by nie obrażali Boga, a na znak prawdziwości swych objawień czyni cud, który oglądało blisko sto tysięcy ludzi.

10 grudnia 1925 r. – Maryja ukazuje się Łucji (już zakonnicy) w Pontavedra, w Hiszpanii, poucza o treści nabożeństwa pierwszych sobót i przekazuje treść „wielkiej obietnicy Niepokalanego Serca”.
13 czerwca 1929 r. – w Tuy, w Hiszpanii, Matka Boża przekazuje Łucji prośbę o poświęcenie Rosji przez Papieża i wyjaśnia sposób, w jaki ma On tego dokonać.
Opracował: ks. Krzysztof Trzepacz